ความซื่อสัตย์จริงใจต่อกันของบุคคล ย่อมเป็นเหตุให้เกิดความไว้วางใจซึ่งกันและกัน
ในการพัฒนาตนให้มีวินัย มีความงามทางกายวาจานั้น มีข้อห้ามไว้ในเบญศีลว่าจะต้อง
ไม่กล่าวคำที่เป็นเท็จ หลอกลวงไม่จริง แลพในเบญจธรรมมีข้อที่ควรปฎิบัติต้องมีสัจจะ
เป็นการย้ำว่าไม่ให้โกหก ให้จริงใจต่อกัน บุคคลที่มีความจริงใจย่อมได้รับความเชื่อถือ
ไว้วางใจจากผู้อื่น จะคิดจะทำอะไร ย่อมมีผู้ช่วยเหลือค้ำจุน ต่างจากคนหลอกลวงที่ไม่มี
ใครอยากคบหาสมาคมด้วย
